ഞങ്ങളുടെ പുരയിടത്തിലൊരു
വന്മരം ജീവിച്ചു
കാലവര്ഷം വരുമ്പോള്
പ്രകൃതിക്ഷോഭത്തില്പ്പെട്ട്
പഴുത്ത ഇലകളോടൊപ്പം
പച്ച ഇലകളും
തളിരിലകളും കൊഴിഞ്ഞു!
ചിലപ്പോള് കൂട്ടത്തില്
ചില്ലകളൊടിഞ്ഞു!
ചിലപ്പോള്
വന് ശിഖരങ്ങളൊടിഞ്ഞു.
ഒരു ദിവസം കൊടുങ്കാറ്റില്
വന്മരം കടപുഴകി കിടന്നു.
കടപുഴകിയ മരത്തില് നിന്നും
കിളികളും കുടുംബവുമൊരു
ഞെട്ടലിനൊടുവില്
അടുത്ത മരത്തിലേക്ക് ചേക്കേറി
ഉറുമ്പും കുടുംബവും
മരത്തിനുചുറ്റും തേരാപാരാ നടന്നു.
തേന്കുടം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പീടവെ തേനീച്ചകള്
ഭരണകൂട സുരക്ഷയ്ക്കായ്
രാജ്ഞിക്കു ചുറ്റും മൂളിപ്പറന്നു !
വടിയും, വാളും,
കയറും, കഴുകന്റെ കണ്ണുമായ്
രണ്ട് മൂന്ന് പേര്
മരത്തിനരികില്
വന്നു ചേര്ന്നു.
ഒരു മഹാശൂന്യത
മനസ്സില് കണ്ട ഞാന് ഞെട്ടിപ്പോയി.
ബി.ഷിഹാബ്
3 comments:
there is a lot of scope for improvement
കൊള്ളാം
ഇപ്പോള് കവിത ഒന്നും എഴുതുനില്ലേ.....
Post a Comment